บทที่ 17

หนานกงรุ่ยหยวนเอนตัวพิงบนเสาอย่างเกียจคร้าน แสร้งทำเป็นกำลังชมละครตรงหน้า แต่สายตากลับจ้องมองนางอย่างตั้งใจ

ใครบ้างจะไม่ชอบเรื่องขบขัน แต่กลับไม่มีผู้ใดชอบให้ตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าตลก!

มู่จือเหยี่ยนมีโทสะอยู่ในใจ องครักษ์เงาของจวนเหยี่ยนอ๋องทุกคนต่างได้รับการฝึกฝนมาอย่างเข้มงวด หยวนชีที่ติดตา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ