บทที่ 291

เมื่อมองดูใบหน้าสีเลือดฝาดที่กำลังหลับใหลของเด็กทั้งสอง ในใจของนางรู้สึกอ่อนยวบนางยื่นมือออกมาแตะปลายจมูกของ หยางหยาง "พ่อบ้านตัวน้อย อายุยังไม่มากแล้ว กลับมีเรื่องต้องกังวลมากมาย"

มู่จือเหยี่ยนหยิบตะเกียงแล้วเดินไปที่นอกห้องชั้นใน นั่งลงที่โต๊ะ จากนั้นหยิบผ้าบางโปร่งที่เทียนอีเก๋อส่งมาพร้อมกับนกเฟิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ