บทที่ 348

หนานกงรุ่ยหยวนพูดอย่างเฉยเมย "พูดอะไร?"

มู่จือเหยี่ยนขมวดคิ้วและพูดว่า "หม่อมฉันเป็นนกสองหัวตั้งแต่เมื่อไหร่?"

“ใช่หรือไม่ ตัวเจ้ารู้ดีที่สุด” หนานกงรุ่ยหยวนยิ้มเยาะและมองนางอย่างเฉียบแหลม “วันนี้ข้าจะไม่คิดบัญชีกับเจ้า เพราะเจ้าช่วยชีวิตเสด็จพ่อ ดังนั้นทางที่ดีที่สุด อย่าให้ข้าได้จับพิรุทได้รัชทายา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ