บทที่ 520

ชายคนนั้นถึงพึ่งรู้สึกตัวขึ้นมา

ดวงตาที่เรียวเล็กของเขามืดลงเล็กน้อย น้ำเสียงเย็นชา "ข้าสบายดี แล้วเจ้าล่ะ?"

"หม่อมฉันก็สบายดีเหมือนกัน!" มู่จือเหยี่ยนแปลกใจ

"เจ้าบอกว่าสบายดี?" หนานกงรุ่ยหยวนจ้องมองไปที่บาดแผลเล็ก ๆ น้อย ๆ บนร่างกายของนาง

จากนั้นมู่จือเหยี่ยนก็พึ่งจะมีสติ และพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า "ไม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ