บทที่ 732

หยางหยางวิ่งเหยาะๆไปอยู่ด้านข้างนาง แล้วถามอย่างเป็นกังวล "ท่านแม่ไม่เป็นอะไรใช่หรือไม่?"

“ไม่เป็นไร” มู่จือเหยี่ยนปลอบใจ “พวกเราออกไปดูกันเถอะ”

สองแม่ลูกเดินออกไปจากห้องโถงหน้า

ตรงลานบ้านมีผู้คนจำนวนมากคุกเข่าอยู่บนพื้น นำโดยท่านผู้เฒ่าโหว แม้แต่ฉินถานเฟยที่ปวดหัวเข่าจนยืนขึ้นมาไม่ไหว ก็ยังถูกคนพยุ...