บทที่ 747

หยางหยางที่ทนไม่ไหวพูดขึ้นว่า"แม่ของข้าเห็นแก่ตัวอย่างไร? เห็นได้ชัดว่าเป็นพวกท่านที่ไร้ยางอาย เอาแต่คิดวางแผนเล่นงานท่านแม่ของข้า！”

ดวงตาสีแดงก่ำของฉินถานเฟยเขม็งมองเขา "เจ้าเด็กเดรัจฉาน เจ้าพูดถึงอะไร?"

สายตาขอมู่จือเหยี่ยนเปลี่ยนเป็นเย็นชา "ใต้เท้าฉิน หากเจ้ายังกล่าววาจาสกปรกอยู่อีก ก็อย่าได้โทษท...