บทที่ 22 เรือนอาถรรพ์ (๒)

“ไว้ให้เป็นหน้าที่ของแม่เองจ้ะ” เสี้ยวหน้างามนั้นช่างสงบเยือกเย็น หากแต่ในขณะเดียวกันก็เย็นชาจนจับขั้วหัวใจ หล่อนแสร้งกระทำตัวเป็นเมียที่ดีดูแลบ้านเรือน ดูแลผัวและลูกทั้งสามอย่างเยี่ยมยอด แต่ในขณะเดียวกัน ชายผู้นั้นกลับเป็นชายเพียงหนึ่งเดียวที่ทำให้ดวงใจที่เยือกแข็งนั้นร้อนรุ่มได้เสมอ

บ่วงกรรมที่เขา...