บทที่ 102 คืนที่พลั้งเผลอ

ขุนน้ำ (เล่าเรื่อง)

ผมไม่ได้ต้องการอะไรไปมากกว่าความไว้ใจ ตลอดเวลาที่ผมทำตัวห่างกับทิวาก็เพื่อรักษาแผลใจตัวเอง อีกทั้งต้องการค้นหาคำตอบว่าแท้จริงแล้วผมคิดกับมันอย่างไร และมันมั่นคงต่อผมสักแค่ไหนเมื่อห่างไกลกัน หากสุดท้าย แทนที่ทิวาจะทำให้ผมเชื่อใจกลับกลายเป็นว่าพอลับหลังก็มีเรื่องที่ทำให้ผมต้องเกลี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ