บทที่ 23 ขอต่อเวลา

ขุนน้ำ (เล่าเรื่อง)

ผมอยู่ในอ้อมกอดทิวา มันเป็นเวลาไม่กี่วินาทีหรอก แต่ผมรับรู้ได้ถึงบางสิ่งที่เชื่อมถึงกัน ในห้วงนั้น หัวใจผมเต้นแรงและ...มันเป็นจังหวะเดียวกันกับทิวา ภาพช่วงวันแรกๆ ที่ผมพบกับมันฉายขึ้นในหัว เป็นความทรงจำที่ผมมักจะนึกถึงเพื่อเตือนสติตนเอง

“มึงเป็นเบ๊กูนะ ยังมีหน้ามาขอลอกการบ้านอี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ