บทที่ 24 ขอต่อเวลา (2)

ขุนน้ำ (เล่าเรื่อง)

“เออ น่าเสียดายว่ะ ถ้ามึงเป็นผู้หญิง กูคงยอมคุกเข่าขอโทษมึงไปแล้ว แต่นี่มึงเป็น ไอ้แรดและไอ้เบ๊ตูดหมึก ฉะนั้น กูคงทำได้แค่...”

ทิวาหยุดคำพูดตัวเอง มันคงจงใจให้ผมลุ้น และผมก็ลุ้นจนตัวโก่งแล้วเนี่ย

“มึงจะทำอะไรกูวะ”

ทิวายิ้ม ยิ้มหล่อๆ ซึ่งน้อยครั้งนักผมจะได้เห็น

“ก็แค่ช่วยท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ