บทที่ 26 คิงคองเผือก (2)

ทิวา (เล่าเรื่อง)

ขุนน้ำหุบยิ้มฉับ หวังว่ามันคงเข้าใจว่าผมเป็นห่วง และนี่ไม่ใช่การแดกดันสักหน่อย

“ก็กูมีมึงอยู่ทั้งคน จะต้องกลัวอะไรวะ” มันว่าหน้าตาเฉยก่อนยิ้มประจบผม

“ไอ้เชี่ย มึงจะยืมลมหายใจกูตลอดเลยหรือไง หัดใช้สมองน้อยๆ ทำงานบ้าง เดี๋ยวก็ฝ่อตายกันพอดี”

“อือฮึ ก็มึงหล่อ มึงเท่ และกูเป็นไอ้เบ๊...