บทที่ 32 พิลึกจริง

ขุนน้ำ (เล่าเรื่อง)

“กินก่อนเข้าเรียนสิ เก็บไว้เดี๋ยวไม่อร่อย” ทิวาเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นผมจะเก็บกล่องอาหารเช้าเข้ากระเป๋า

“แล้วของมึงล่ะ”

ผมมองหน้ามัน ยอมรับว่าตอนแรกไม่กล้าสู้สายตาคมๆ นั้นเลย แต่พอได้มองก็พบว่ามันทอแสงอ่อน และสีหน้าบึ้งตึงที่เคยมี ยามนี้แต้มด้วยรอยยิ้มบางๆ

“อ๋อ กูกินมาจากหอแล้ว อัน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ