บทที่ 48 ท่าทางจะเพี้ยน

มิ่งหล้าทอดเสียงทุ้ม สายตายามมองสิทธิกุลก็สื่อความหมายอย่างชัดเจน...

สิทธิกุลมองหน้ามิ่งหล้าแวบหนึ่ง ใจอยากเอ่ยอะไรออกมาอีก แต่ดูเหมือนทุกอย่างเร็วเกินไป เขาจึงเปลี่ยนเรื่องคุยเสีย ถึงแม้อยากสานต่อความสัมพันธ์มากแค่ไหน แต่การเปิดเผยสิ่งที่อัดแน่นอยู่ในใจไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะมันเป็นเรื่องเปราะบาง เข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ