บทที่ 42 ยั่วยวนอยู่ใต้ร่างแกร่ง

เสียงร้องประท้วงยิ่งกระตุ้นให้มู่หรงอี้หวายพึงพอใจ เขายังคงสาละวนกับการเตรียมนางให้พรั่งพร้อมรับตัวตนอันยิ่งใหญ่

จากหนึ่งเป็นสองนิ้ว ขยับเข้าออกหมุนวนอย่างย่ามใจ

“อือ...พี่อี้หวายเจ้าขา อ่า...จื่อเหยาร้อนไปหมดแล้วเจ้าค่ะ...”

เขาละอุ้งปากออกจากปทุมถัน นัยน์ตาสีนิลสำรวจไปทั่วเรือนร่างอรชร ที่นอนอ่อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ