บทที่ 43 ภรรยาผู้ว่าง่าย

ราตรีกาลผ่านพ้นไปพร้อมๆ กับพายุแห่งความรัญจวน

หลี่จื่อเหยาอ่อนล้า หมดเรี่ยวแรง นางเอนกายอิงแอบในอ้อมกอดของสามีอย่างเป็นสุข

ทว่าเมื่อตื่นขึ้นมา บุรุษที่ตระกองกอดนางก่อนเข้าสู่นิทราก็ไม่อยู่เสียแล้ว ฝ่ามือนุ่มรับรู้ถึงความเย็นยามลูบลงบนฟูกข้างกาย และทันทีที่นางลุกขึ้นนั่ง ความปวดเมื่อยก็จู่โจมเข้าใส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ