บทที่ 44 ครางกระเส่า

มู่หรงอี้หวายเกร็งซ่าน ริมฝีปากหยักครางกระเส่า เพลิดเพลินกับการถูกกลืนกินตัวตน มือหนายื่นไปประคองปทุมคู่งามแล้วขยี้ยอดสีหวานเพื่อคลายทรมาน ร่างบางสั่นสะท้าน ส่งเสียงครางอู้อี้ในลำคอ นางเริ่มตัวอ่อนระทวยเมื่อเขาเพิ่มแรงมือ แต่ก็ไม่ยอมละปากจากความใหญ่โตแล้วตอบโต้ด้วยการดูดดึงอย่างรัวแรง จนชายหนุ่มเกร็...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ