บทที่ 101 101

101

“อือ...” เสียงครางห้าวต่ำดังกังวานก้อง ประหนึ่งเสือร้ายที่ติดกับดักของนายพราน จะหนีก็หนีไม่ได้ จะตายก็กลัวว่าจะหมดลายของสัตว์พันธุ์เสือ ฝ่ามือใหญ่ลูบไปตามผิวกายชื้นเหงื่อของญาดา ก่อนจะมาวางบนศีรษะของเธอ ขยุ้มเบาๆ ปากส่งเสียงร้องครวญครางอย่างเสียวซ่าน อาการเหล่านี้เกิดจากญาดาหญิงสาวร่างเล็กที่กำ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ