บทที่ 108 108

108

“ปล่อยเหรอ ฉันจะปล่อยเธอต่อเมื่อฉันอยากปล่อยเท่านั้น อยากจะรู้ นักว่า ไอ้รีโน่ว่าที่ผัวใหม่ของเธอมันจะรอได้ไหม รอกากเดนที่ฉันจะเขี่ยทิ้งได้นานแค่ไหน ดอกไม้เน่าๆ อย่างเธอน่ะไม่มีใครเขาต้องการหรอก เน่าไม่พอ มันช้ำ เสียจนไม่มีกลิ่นหอม เหม็นเน่า” วาจาของเขานั้นเชือดเฉือนหัวใจดวงน้อยยิ่งนัก จะมีสักค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ