บทที่ 129 129

129

“คุณพ่อไม่ต้องไปหรอกค่ะ คุณพ่อดูน้องเท็มดีกว่าเดี๋ยวคุณแม่กับน้องพิ้งค์มานะคะ ไปค่ะคุณแม่” เสียงของลูกสาวเบรกผู้เป็นพ่อดังเอี๊ยด ไม่เพียงเท่านั้นมือน้อยๆ จับจูงมือนุ่มของน้ำจันทร์ก้าวเดินออกไปจากห้อง ไม่หันกลับมามองชายหนุ่มที่ยืนทำอะไรไม่ถูก ได้แต่มองดูพวกเธอเดินออกไปจากห้อง จะเดินตามออกไปใจก็ก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ