บทที่ 138 138

138

ญาดาร้องไห้โฮออกมาเสียงดังกว่าเก่า น้ำหูน้ำตาไหลลงมาไม่ขาดสาย คำพูดของนายแพทย์เสมือนคมมีดเชือดเฉือนหัวใจ คำพูดของคนรักเหมือนน้ำกรดราดรดอกของเธอ มันจึงมีทั้งความเจ็บปวด แสบร้อนพุพองเหวอะหวะจนไม่มีชิ้นดี หัวใจที่ช้ำชอกแทบจะหยุดหายใจ ชีพจรหยุดเต้น ลมหายใจของเธอนั้นไม่อยากจะระบายออกมา หญิงสาวคิดว่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ