บทที่ 38 38

38

“พี่จะลองดูก็แล้วกันนะ” หญิงสาวผู้น่าสงสารตอบออกไปในที่สุด

“ก็แค่นี้แหละต้องให้พูดแรงๆ ด้วย โรคจิตหรือเปล่า ผมให้เวลาสองชั่วโมงนะ พี่จะทำยังไงก็ได้แต่ผมต้องได้เงินหนึ่งแสนบาทเข้าใจหรือเปล่า ได้เงินแล้วโทรมาหาผมด้วยนะ แค่นี้แหละ” ภมรตัดสายทิ้งทันทีที่พูดจบ ปล่อยให้พี่สาวจมอยู่กับกองทุกข์ที่ภมรโย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ