บทที่ 59 59

59

“ได้สิทำไมจะไม่ได้ พี่ไม่ได้ล่ามโซ่ญาดาเอาไว้นี่ อยากจะพาไปไหนก็ตามสบาย” เขาพูดยิ้มๆ ตอบด้วยน้ำเสียงเหมือนกับที่พูดกับครรชิตในตอนแรก ปกติไร้ซึ่งความขุ่นข้องหมองใจหรือว่าหึงหวง ไม่ชอบใจ เพราะเขาคิดว่าความรู้สึกแบบนี้จะมีให้เพียงวรัญชิญาเท่านั้น ผู้หญิงอื่นเปรียบเสมือนดอกไม้ที่วางไว้บนโต๊ะ ไม่ดูดำ...