บทที่ 145

ห้องนี้รู้สึกเหมือนกำลังบีบเข้ามา ความคิดผมหมุนคว้าง ชีพจรเต้นรัวแรงจนแทบไม่ได้ยินอะไรนอกจากเสียงดังอื้ออึงในขมับ

คำสั่งของเฟรเซียร์ดังก้องไปทั่วห้อง สายตาเกรี้ยวกราดของเขาจ้องเขม็งมาที่ผมเหมือนนักล่าเตรียมตะครุบเหยื่อ "อธิบายมาให้หมด เดี๋ยวนี้!"

ผมรู้สึกได้ถึงสายตาของโซเฟียที่จ้องมองมาอย่างร้อนรน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ