บทที่ 43

พอได้ยินเสียงกริ่งประตู ฉันก็เหลือบมองวินเซนต์ที่กำลังสวมแจ็กเกตแล้วเดินไปที่ประตู โดยมีฉันเดินตามหลังเขาไปติดๆ

ฉันแอบมองจากข้างหลังเขา ตอนที่เขาเปิดประตูแล้วเจอเอ็มม่า ฉันยิ้มให้เธอ รู้สึกขอบคุณที่เธอยอมรับคำเชิญมาที่นี่เพื่อคุยกับฉัน

"ฉันจะไปสักชั่วโมงสองชั่วโมงนะ ทำตัวตามสบาย หยิบอะไรในครัวกินไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ