บทที่ 123

ต่อจากนั้น รชาแอบชำเลืองมองใบหน้าของคนที่อยู่ข้างหน้าเธอแล้วก้มศีรษะลงอย่างรวดเร็ว

“เขากลับมาทำไม? เขาแค่ต้องการเห็นฉันทำอะไรโง่ๆเหรอ?”

ในขณะที่ภคิณอดหัวเราะไม่ได้ เขาก้มศีรษะลงและแตะคาง รอยยิ้มจางๆ ปรากฏขึ้น

โชคดีที่มีพยาบาลอยู่ในวอร์ดในขณะนั้น เธอกางเตียงออกบนพื้นที่เปิดโล่งหน้าหน้าต่าง แล้วปูผ้าห...