บทที่ 1903

จิตใจของเมลิสซ่าว่างเปล่า เธอจ้องมองคนสองคนที่ดิ้นบนหน้าจออย่างว่างเปล่า มือของเธอกําโทรศัพท์มือถือแน่นราวกับว่าเธอต้องการบดขยี้มัน

เธอไม่เคยคิดว่าเอ็นริเก้จะถ่ายทําทุกอย่างจากเมื่อคืน เธอประเมินความสามารถของเอ็นริเก้ต่ําเกินไปจริงๆ

จากนั้นเมลิสซ่าก็ปิดโทรศัพท์ด้วยความโกรธแค้น จิตใจของเธอยังคงเต็มไป...