บทที่ 198

เมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยและวิธีการพูด รชาก็ตกตะลึง จากนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นมองคนๆ นั้น

เมื่อเธอเห็นใบหน้าของบุคคลนั้นอย่างชัดเจน รชาก็ขมวดคิ้วและคิดกับตัวเองว่า “ทำไมฉันถึงเจอศัตรูของฉันอยู่เรื่อย ๆ มันช่างบังเอิญไปหน่อย! ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันบังเอิญเจอเธอที่นี่!”

เห็นได้ชัดว่าคนๆ นั้นแปลกใจเล...