บทที่ 802

ขณะที่เธอพูด รชานึกถึงความทุกข์ทรมานที่เธอประสบในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา เธอเริ่มหลั่งน้ําตาจริงๆ

เมื่อเห็นรูปลักษณ์ที่เจ็บปวดของรชาหัวใจของภคิณก็อ่อนลง เขากอดเธอไว้ในอ้อมแขนอีกครั้งและปลอบโยนเธอว่า "ไม่เป็นไร อย่าร้องไห้นะครับ มันเป็นความผิดของฉันทั้งหมด"

"แล้วคุณคิดบ้างไหมว่าคุณทําอะไรผิด" รชาเงยหน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ