บทที่ 26 26

“อะไรคุณ เป็นบ้าอะไร จู่ๆ ก็ร้องกรี๊ดกร๊าด ผมไม่ใช่ศิลปินเกาหลีนะ อยู่ใกล้ผมไม่ต้องกรี๊ดนักก็ได้” ประโยคหลังๆ เขาเอ่ยแซว แต่แววตาติดจะเครียดเคร่งเมื่อพยายามแกะมือเธอออกจากเอวแต่ไม่เป็นผลสำเร็จ

“คุณรัญชน์ ฉันไม่กล้านอนคนเดียวจริงๆ นะ คุณไม่สงสารฉันบ้างเหรอ ถ้าไม่เชื่อเรื่องผีที่ฉันบอกไป คุณก็น่าจะเห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ