บทที่ 57 57

“ฉันไม่ใช่สมหญิงนะจะได้ดีใจเวลาถูกชมว่าแสนรู้”

“คุณก็ขยันหาเรื่องทะเลาะกับผมจัง”

“ฉันสิที่ต้องพูดประโยคนี้”

สายตาของคู่ประสานกันอย่างไม่มีใครยอมใคร... เนิ่นนานเกือบห้านาที ในที่สุดชายหนุ่มก็เป็นฝ่ายยอมแพ้

“เอาล่ะ ผมไม่เถียงแล้ว มาคุยเรื่องงานแต่งดีกว่า แน่ใจนะว่าคุณยอมจริงๆ”

“ยอมค่ะ คุณย่าเป็นผ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ