บทที่ 56 กายห่าง ใจแนบชิด 2

คิดว่าจะไม่ร้องแล้ว แต่น้ำตาก็เอ่อคลอเบ้าตา แต่ถึงอย่างนั้นอรองค์ก็ยังยิ้ม เพราะไม่อยากให้ภูวิณคิดว่าเธอเป็นเด็กงอแง อยากเป็นคนเข้มแข็งก็เหมือนที่ผ่านมา อยู่มาได้แม้ไม่ได้เจอเขานานถึงสามปี

ถึงจะแย้งตัวเองในใจว่าสถานะเปลี่ยน ใจก็อ่อนไหวตามก็เถอะ

“อาไปนะ” เขาจูบแก้มเธอแรงๆ

“ดูแลกันด้วย อย่าเที่ยวเก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ