บทที่ 34 34

รุ่งเช้าวันใหม่

จิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ

เสียงนกน้อยเปล่งเสียงร้องจ้ายามที่โบกกระพือปีกบินถลาลมอยู่บนท้องฟ้าราวกับจะร้องเพื่อบอกคนทั้งโลกว่า‘ตูคือนก’ ทำให้ร่างสูงที่นอนตัวงออย่างน่าสงสารบนโซฟาต้องค่อยๆลืมตาขึ้น

เช้านี้ช่างเป็นเช้าที่ดูอากาศดีแถมดูบริสุทธิ์จนเขาไม่อยากจะลืมตาตื่นขึ้นมาเลย แต่ถ้าหากว่าเขาตื่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ