บทที่ 48 48

หอมแก้มผมก่อนสิ ไม่งั้นพรุ่งนี้ผมจะลากคุณมาบริษัทอีกนะ”

“ไม่ ฉันไม่หอม”

“เหรอ งั้นก็ตามใจ” แล้วเขาก็ก้มหน้าก้มตาเซ็นเอกสารต่อไป จนพีระดาต้องเม้มปากอย่างตรองไม่ตก เอาไงดีล่ะ...เอาวะ เป็นไงเป็นกัน

แล้วพีระดาก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ นวลแก้มแดงปลั่ง ก่อนจะก้มหน้าลงแนบริมฝีปากที่แก้มของเขาที่นั่งอยู่ทันที...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ