บทที่ 57 57

“เปล่านะครับ ผมแค่..” พิพัฒน์พูดเสียงกระอึกกระอัก ยิ่งเห็นรอยโทสะที่ขึ้นเป็นริ้วๆบนใบหน้าหล่อเหลาของภีรวัทน์ เขาก็ยิ่งพูดไม่ออก

พิพัฒน์เองก็ไม่ได้เป็นคนร้ายกาจอะไร ไม่เคยคิดอิจฉาหรืออยากได้ของของพี่ชาย แต่เมื่อครู่ที่เขาได้ทำแบบนั้นกับพีระดาลงไปนั้น เป็นเพียงแค่การไม่ยับยั้งสติของตัวเอง

เขาคิดว่าพ...