บทที่ 42 ตอนที่ 42

พราวฟ้าเห็นท่าทางของบุตรชายคนเล็กแล้วก็แทบจะกลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่อยู่ ยิ่งภามินพูดหล่อนก็ยิ่งมองเห็นความรู้สึกของพ่อลูกชายที่พยายามซ่อนเอาไว้มากขึ้นทุกขณะ

“พ่อภามพูดเหมือนหึงอย่างนั้นแหละ”

คนถูกกล่าวหาลุกพรวดขึ้นในทันที ก่อนจะค้านเสียงแข็ง

“ไม่ครับ! คนอย่างผมไม่มีทางชายตาแลผู้หญิงต่ำๆ อย่างแม่นั่...