บทที่ 47 บทที่ 47

สะโพกแกร่งเริ่มกระแทกกระทั้นส่งความโอฬารถาโถมปักลึกเต็มแน่นในความสาวช้าบ้าง เร็วบ้าง สุดแต่ใจคนคุมเกมจะปรารถนา ทุกจังหวะล้วนแต่จ้วงลึก ตอกอัดเข้าสุดโคนและทรงพลังจนน้ำในลำธารกระเพื่อมเป็นวงกลม ขยายไปแตะขอบฝั่งระลอกแล้วระลอกเล่า

“คุณเมสัน...ดิฉันจะขาดใจแล้วค่ะ” ปากเล็กๆ ขยับเอื้อนเอ่ยบอกเขาเส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ