บทที่ 74 บทที่ 74

“ตามทำไมคะ คุณควรจะดีใจที่ดิฉันไม่อยู่เกะกะตา”

ความน้อยใจที่กักเก็บอยู่ในใจถูกระบายออกทางคำพูด นั่นเป็นครั้งแรกกระมังที่เธอกล้ายอกย้อนเขาถึงแม้เสียงจะฟังดูสั่นๆ ก็ตาม

“ฉันก็ไม่ได้อยากตามเธอหรอกนะ แต่เธอขโมยของของฉัน แล้วก็หนีมา” ตาเข้มมองหน้าของแมวขโมยซึ่งขโมยหัวใจตัวเองมาด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ