บทที่ 57 ตัดใจเถอะ

“คุณช่วยปล่อยลูกสาวของเราไปได้มั้ยคะ อย่าไปแค้นแกเลย หากคุณอยากจะแก้แค้นหรือกล่าวโทษก็มาลงที่พวกเราเถอะ ฉัตรมันแค่ทำตามที่พวกเราขอ ฉัตรแค่อยากเสียสละเพื่อพวกเราแค่นั้นไม่ได้มีเจตนาอื่น” ขณะพูดน้ำตาของเธอก็ไหลนองหน้าเพราะรู้สึกผิดต่อลูกสาว “ก่อนหน้าเธอเป็นเด็กที่ยิ้มเก่งมากเลยนะ แต่ตอนนี้ไม่มีรอยยิ้ม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ