บทที่ 17 17

“คุณเขมจะรับข้าวต้มไหมคะ หรือว่าจะเป็นขนมปังกับกาแฟ” เธอรีบเอ่ยถาม เงยหน้ามองเขาแต่ก็ต้องหลบวูบเมื่อสบสายตาคมเข้มคู่นั้น

“เป็นอะไร” เสียงของเขาแข็งกระด้างจนคนถูกถามสะดุ้ง

“คะ” ปิ่นปัทมาเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างไม่เข้าใจ

“ฉันถามว่าเธอเป็นอะไร ทำท่าทีเป็นอาย ม้วนไปม้วนมา”

“เอ่อ...” คนถูกถามกลับยิ่งหน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ