บทที่ 75 75

ไหล่ของเธอหู่ลงในท่านอนตะแคง ก่อนที่เสียงสะอื้นจะหลุดออกมา

“ฉันไม่ได้...” เหมือนก้อนอะไรสักอย่างแล่นมาจุกที่ลำคอของเขา เขมชาติไม่เคยรู้ตัวว่าละเมอถึงพิมพ์อร เขาแค่ฝันร้ายถึงเธอในระยะหลังๆ นี้เท่านั้น

“ถ้าคุณเขมยังลืมเธอไม่ได้ ก็ไม่ควรมาบอกรักปัท ปัทคงจะเจ็บน้อยกว่าที่รู้ว่าคุณเขมรักผู้หญิงคนอื่น ด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ