บทที่ 133 ใส่ร้าย (๓)

คิดถึงอดีตแล้วก็ย้อนกลับไปแก้ไขไม่ได้จริงๆ มีแต่ต้องใช้เวลาเท่านั้นที่จะทำให้อู๋ตานเหม่ยรู้ว่าเขาเป็นใคร

“เห็นทีกระหม่อมคงทำตามที่พระนางรับสั่งไม่ได้พะย่ะค่ะ ในเมื่อฝ่าบาทสั่งให้กระหม่อมมาดูแลพระนางเป็นพิเศษโดยเฉพาะ” หลี่หยางรู้ดีว่าจุดอ่อนของอู๋ตานเหม่ยคือความกลัว ต่อให้เขาอ้างว่าเป็นคำสั่งของหวังล...