บทที่ 308 ค้นพบความจริง (๓)

นางมองเขาอย่างไม่พอใจ นัยน์ตาหงส์หันมามองเขาอย่างเอาเรื่อง “ท่านควรพาข้ากลับแคว้นเหลียว ไยจึงพาข้ากลับบ้านเมืองของท่าน”

“เจ้าแสร้งจำข้าไม่ได้จริง ๆ หรือ” เขาแกล้งกระซิบที่ใบหูเล็กของสตรี โฉมสะคราญใบหน้าแดงก่ำเมื่อได้สัมผัสลมหายใจอุ่นร้อนของบุรุษ “เมื่อสามปีก่อนที่เจ้าตกน้ำและข้าไปช่วยเจ้าเอาไว้ หากเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ