บทที่ 342 พานพบอีกครา (๙)

น้ำเสียงของเขาเจือไปด้วยความเศร้าระคนดีใจ เขาไม่อยากปล่อยนางออกไปจากอ้อมกอด เพราะหากปล่อยนางจะต้องหนีจากเขาไปอีก ยามนี้ต่อให้เง็กเซียนฮ่องเต้หรือพระโพธิสัตว์มาอยู่ตรงหน้า เขาจะไม่มีวันปล่อยนางออกไปเด็ดขาด นางคือสตรีที่เขารักและต้องการจะใช้ชีวิตร่วมด้วยเท่านั้น

หลี่หว่านอิ๋งรวบรวมแรงทั้งหมดแล้วผลักเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ