บทที่ 368 ดวงใจสู่นิรันดร์ (๔)

หวังเหยียนเจี๋ยโผเข้ากอดรองแม่ทัพหนุ่ม “คนบ้า หากข้าไม่รอเจ้า ข้าคงไม่ปฏิเสธสาสน์ทาบทามนั่นหรอก”

คำนั้นทำให้ฉู่หานจิ้งขมวดคิ้ว สุดท้ายนางจึงเฉลยว่า

“เสด็จพี่ทรงรู้ว่าข้าน่ะรักชอบท่านเพียงคนเดียว จึงทรงคิดจะมอบสมรสพระราชทานให้ท่านกับข้า ที่บ้านเมืองใหม่เสร็จได้ทันกำหนดก็เพราะมีท่านคอยดูแลเป็นหัวเรี่ย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ