บทที่ 42 นางกำนัลรับใช้ (๑)

พวกนางทั้งสองนั่งเข่าทรุดลงก้มศีรษะจรดพื้น “พวกหม่อมฉันสมควรตายเพคะ!”

เฉินหว่านอิ๋งอมยิ้ม นางประคองสตรีทั้งสองขึ้นมา “ช่างเถิด ข้าจะอาบน้ำ พวกเจ้าช่วยข้าหน่อยแล้วกัน”

เสี่ยวหลินและเสี่ยวหลันตอบพร้อมกัน “เพคะ”

จังหวะที่เฉินหว่านอิ๋งกับนางกำนัลทั้งสองกำลังจะหันหลังก้าวเข้าไปในตำหนัก ทันใดนั้นไป๋กงกงเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ