บทที่ 66 ใจที่ชอกช้ำ (๑)

สถานะฮองเฮาในวังหลวงตอนนี้กำลังจะไม่มั่นคงอีกต่อไป!

ไม่สิ! มันไม่มั่นคงมานานแล้ว!

เฉินหว่านอิ๋งรู้ดีว่าอู๋ตานเหม่ยคร้านจะใส่ใจเการั่วซี นางจึงเอ่ยแทนว่า “หม่อมฉันและฮองเฮานำอาหารที่ทำมาถวายฝ่าบาทเพคะ”

เการั่วซีมองหมั่นโถวและซาลาเปาในมือของหลิงซีอย่างเหยียดหยาม “ของธรรมดาแบบนี้น่ะหรือเพคะ ดูจืดชืดเสี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ