บทที่ 72 ความเจ็บปวด (๔)

เฉินหว่านอิ๋งย่อกายนั่งลงข้างๆ ฮองเฮา “แต่เราอย่าให้ความเจ็บปวดทำลายชีวิตที่สดใสของเราสิเพคะ”

“จริงด้วยเพคะ อย่างเช่นเอาความเจ็บปวดไปลงที่คนอื่นก็ได้” เสี่ยวหลินเสนอขึ้นมา เนื่องจากนางจำได้ว่าหลินไท่เฟยสั่งให้คนนำอาเว่ย หลิงเฟยหยาและเซี่ยกูกูไปขังไว้ รอวันที่ฮองเฮาจะตัดสินโทษ

“หม่อมฉันก็คิดเช่นนั้นเ...