บทที่ 80 แค้นเคือง (๑)

เฉินฮูหยินและเฉินรั่วหลานแสร้งปาดน้ำตา พวกนางตั้งใจฟังสิ่งที่อู๋ฮองเฮากำลังจะกล่าวด้วยหัวใจที่เต้นระรัว ใบหน้าของผู้เป็นมารดาแห่งแผ่นดินประดับไปด้วยรอยยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม นัยน์ตาหวานของสตรีนั้นเรียบสนิท นางมองที่สองแม่ลูกด้วยความแน่วแน่ว่า

“ข้าทนฟังท่านเรียกตนเองว่าเป็นแม่ของน้องสะใภ้แล้ว รู้สึกแปร่งๆ ...