บทที่ 22 ตอนที่22.ใจแข็งเหมือนหิน

การเดินทางที่ยาวนาน ไม่ได้ทำให้ฝันหวานอ่อนเพลียหรืองอแงเลยสักนิด เธอเสียอีกที่รู้สึกล้า ที่ต้องนั่งเครื่องนาน ๆ ทันทีที่เท้าแตะพื้น หัวใจของหญิงสาวก็ฟูคับอก ดีใจที่ได้กลับมาแผ่นดินบ้านเกิด ที่คิดถึง ตากลมโตมองหาคนที่มารับ พ่อมีประชุมตอนเช้ามารับเธอกับลูกไม่ได้ คงให้คนขับรถมาแทน มือเล็กที่อยู่ในฝ่ามื...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ