บทที่ 116

เมื่อได้ยินคำพูดที่หลงตัวเองของชายผู้นี้ เฮเซลก็หน้าแดงด้วยความโกรธ และเธอก็บ่นว่า "ฉัน... ฉันไม่ได้..."

อย่างไรก็ตาม เสียงของเธอเบาและอ่อนเกินไป เรแกนจึงถือว่าเสียงพึมพำของเธอเป็นการประท้วงที่เขินอายเท่านั้น

พวกเขาพูดเสมอว่าผู้หญิงซ้ำซากจำเจ? แม้ว่าเธอจะปฏิเสธเขา แต่เธอคงรักเขาอยู่ในใจ แต่ไม่สามารถ...